manoto

خوب شد كه آرشيو شيزوفرني كاملا از بين نرفته و مي شه جوري دوباره سر هم بنديش كرد. در نظر دارم كه من هم عبوري از حلقه هاي آتش بكنم و مثل رضا قاسمي كه آرشيو بلاگش را بايگاني كرد شيزوفرني را بايگاني كنم و بجاي كيبورد با مركب بنويسم ولي:
۱- مي ترسم در عبور از حلقه هاي آتش خاكستر شوم.
۲- غير از من چند نفر ديگر هم در شيزوفرني قلم مي زدند -از جمله قلي كه الان در هند آب نارگيل نوش جان مي كند.- نظر آنها را هم بايد در اين بين جويا شوم.
۳- اشكالي را كه خيليها به شيزوفرني مي گرفتند بايد برطرف كنم و آن اينكه نوشته ها و شعرهاي شيزوفرني را به توضيحات و پاورقي بايگاني مزين كنم تا سبك دشوارش باعث ساده ( پيش پا افتاده ) جلوه نمودن مطالبش نشود.
>>>‌‌سبك اثر و محتواي اثر را ميشود راحت با هم اشتباه كرد و جيك هم نزد. يكي از علتهاي عديده آن را همين الآن تا يادم نرفته بگويم و آن گوش ايرانيست، بدين مفهوم كه مو سيقي خوب حتما بايد عمق شنونده را لمس كند و از آنجا كه برايش فقط نوحه خواني سنتي چنين خاصيتي را دارا مي باشد مشکل بشود با اوزان ديگر موزيکي به فرهنگ ديگري رسيد. :::: رابطه موزيک و فرهنگ را به بحثهاي آتيه موکول مي کنم ::::
.....................................
نکته جالبي را عرض کنم:
چند ماه قبل قطعه شعري نوشته بودم. در آن اشاره اي داشتم به اينکه کفش ملي دل دلبر را برد. تابحال حداقل ده نفر از طريق ايميل از من آدرس سايت کفش ملي را پرسيده اند. اکثرا از گوگل بخاطر کاري سراغ کفش ملي را گرفته اند و گوگل به شيزوفرني رجوع داده است.( کفش ملي سايتي ندارد ولي حاضرم اگر اربابان کارخانه مايل باشند برايشان سايت درست کنم. )
غرض اينکه هر کس که اينکاره است آن کار را ادامه مي دهد. من مي نويسم و در احياي قطعات قديمي شيزوفرني سعي خواهم کرد.
فعلا
................................................................................